Spelavond 28 februari, NK here we come

Vanavond gelukkig weer fit en in shape voor spelletjes. We mochten alweer een nieuwe speler in het Spelpaleis verwelkomen. Gezellig. Hij had Glass Road bij zich en daar trof hij veel geïnteresseerden voor. De NK-kriebels beginnen al en dit is een van de vier spellen, die op het komende NK gespeeld gaat worden. Daarnaast was er het delen van het geluk van een nieuwe toekomstige speler, baby Karlijn. Gefeliciteerd Rob. Naast Glass Road, kwamen ook twee andere NK spellen op tafel.

 

Tanja was zo vriendelijk om Relic Runners mee te nemen en ook hier waren weer enthousiastelingen voor te vinden. Zelf kon ik nu ook Gluck Auf uitleggen en was heel nieuwsgierig naar een pot met vier personen. Het blijkt dan vol en er spaart altijd wel iemand met je mee op grondstoffen/vervoersmiddelen of mijngangen; Daar waar de punten te verdienen vallen. En het spel geeft je soms het gevoel dat je elke keer net te laat bent met je actie. Dan kun je nog steeds je actie doen, maar kost het meer werkers voor die actie, dus in totaal minder acties. Het is veel loeren op elkaar, wat heeft je medespeler nodig, wat heb ik nodig en wat is dan de beste timing. Leuk, genoten, dus voor de tweede ronde van de avond met een ander gezelschap nog een keer gespeeld.

Naast ons aan tafel werd doorgespeeld met Maka Bana, een spel dat Tanja na lang zoeken op de kop had weten te tikken bij het Ezelsoor. Ook een spel met veel interactie en vooral een invullen van wat zou die ander nu willen doen en daarop anticiperen. Boven kwam Race for the Galaxy op tafel, een mooi kaartspel in de ruimte. Altijd fijn om te doen, maar je bent wel in je nadeel als je aan tafel zit met spelers die de goede combi’s van kaarten kennen. De avond werd afgesloten met Ra en Hey, that’s my Fish!. Heel gezellig en oh ja, een nieuw koffiezetapparaat aangeschaft, zodat we de belofte op altijd thee en koffie ook weer waar kunnen maken.

Spelavond 21 februari, Traag of snel

We hadden deze avond een bijzondere verdeling bij de spelkeuze. Ik was niet helemaal fit, maar ik bleek niet de enigste. Dus ik eindigde gezellig aan tafel met de mensen met weinig energie, die net als ik het liefst niet te moeilijk en vooral bekende spellen wilden spelen. Het koffiezetapparaat dacht er hetzelfde over, met veel moeite kon Peter deze overhalen er toch wat kopjes uit te persen. Peter had deze avond Glück Auf voorbereid en daar waren makkelijk personen voor te interesseren. Marin had Flash Duel bij zich. Ik nestelde me boven met Kingdom Builder. Na de eerste pot, settelden we voor Las Vegas, waarbij Daan en Evelien er met de hoogste bedragen vandoor gingen. Ik denk dat we kunnen concluderen dat het geluk met de wakkersten was. Daarna lieten we ons verleiden tot een reactiespel, Panic Lab. Frank’s nieuwste aanwinst. Hij hield zich in, zodat we af en toe nog een kans maakten. Een mooi uitziend spel, dat ik zeker kon waarderen.  Daarna nog tijd voor een potje Love Letters, waarbij ik in mijn sufheid Frank vergat uitleg te geven en zei ” jij mag beginnen” Heerlijk. Tijd voor mijn bedje.

De anderen gingen beneden rustig verder met King of Tokyo en Terra Evolution, Tree of Life.

Spelavond 14 februari, de dag voor het ABK

Een regenachtige avond en dus dropen de spelers letterlijk binnen.  Marleen ging dan ook snel aan de slag met Lewis & Clark meegenomen door Michiel. Beneden ging het er luchtiger aan toe met Hacienda en Dungeon Petz. Zelf ging ik van start met de klassieker Ra gevolgd door Ticket to Ride: Märklin edition. Daarna nog een twee persoons potje Robot Master met Niels. De club eindige zeker op tijd want de dag erna gaan Marleen, Frank en Chris naar het ABK 2014.

Spelavond 7 februari, nieuwe landen, oude draken

Deze avond een bescheidde groepje, maar de spellen waren er niet minder mooi om. Marleen ging met Tzolkin aan de slag in de nieuwe wereld en maakte voor het eerste gebruik van de nieuwe poppetjes en grondstoffen die de club bij zijn tweejarig bestaan heeft gekregen. Het zag er super leuk uit, maar kennelijk leidde het wel af want ze maakte er niet veel van.

Boven maakte ik graag gebruik van de gelegenheid om Amerigo te spelen. Bart had deze grote doos meegenomen en ik was benieuwd. Ik had dit spel weggezet als Tetris met eilanden. En ook de thematiek van een vuurtoren waar als je er hout opgooit het er uit de voordeur weer uitrolt ontging me nog. Het bleek gelukkig allemaal wel mee te vallen. Hoewel het thematisch aan alle kanten rammelt, ben je in je beurt leuke afwegingen aan het maken. De dice-tower, geeft een element van willekeur zonder dat je net zo goed niet mee kan plannen. Het loont om te spelen op flexibiliteit zodat je ook als de blokjes minder goed vallen, je toch nog een redelijke beurt hebt. Er is zeker speler interactie maar alleen in de strijd om bepaalde tegels en dat maakt het spel wel zo gezellig. Prima spel en leuk dat het ook onderdeel uitmaakt van de selectie voor het NK.

Terwijl beneden Quantum op tafel kwam, werd boven de avond vervolgd met Tai-Pan/Tichu. Tai-Pan blijft leuk. De extra kaarten, zoals de Draak (hoogste enkele kaart) zijn leuke toevoegingen. Bart en Martin kende het nog niet (meer) en na een korte uitleg gingen we van start. Twee ronden later stond het 500-0. En toch was dit niet genoeg, Bart en Martin herpakte zich en eindigden toch nog als eerste. Tja, “If you can’t take the heat, don’t tickle the dragon.”